Paul McCartney over zijn lockdown-album: ‘Ik deed maar wat’

BFNLNieuws

Hij nam het album op in isolatie terwijl hij in lockdown zat samen met zijn dochter Mary, die deze foto’s heeft gemaakt. Paul McCartney is klaar om zijn nieuwe soloalbum uit te brengen dat hij spontaan opnam in de negen weken durende lockdown van Covid-19. McCartney III getiteld, opvolger van McCartney (I) uit 1970 en McCartney II uit 1980, die ook alletwee solo werden opgenomen.

“Ik deed maar wat, nooit een seconde gedacht dat het een album zou worden”, vertelde Paul aan Matt Everitt van BBC 6 Music. Hij voegde toe dat enkele nummers een echo van de pandemie hebben.

Een van de nummers heeft de tekst: ‘When the cold days come, we’ll wish that we had seized the day.’ “Daardoor werd ik erop gewezen en iedereen die luistert, dat je de goede dingen moet pakken om door de pandemie te komen”, zo zei hij.

Het optimisme van Paul werd geïnspireerd door de ervaringen van zijn ouders tijdens de blitz van Liverpool in de Tweede Wereldoorlog. “Zij overleefden het,” vertelde de 78 jarige. “Ze overleefden de bombardementen, maar verloren links en rechts mensen om hen heen en toch kwamen ze eruit met een ongelooflijke spirit. Dus het is goed om te bedenken dat als zij het konden dan kan ik het ook.”

Paul had geen album gepland in 2020, maar toen kwam hij op ‘When Winter Comes’, een onuitgebracht nummer uit de vroege jaren ’90 dat een coproductie was met George Martin. Dat inspireerde een nieuw nummer, ‘Long Tailed Winter Bird’, waardoor een herschreven versie van ‘When Winter Comes’ het eindlied werd van het nieuwe album. McCartney III, dat op 11 december uitgebracht wordt, is het vervolg op de traditie van huisgemaakte met eigen naam getitelde albums, waarop de muzikant bijna alle instrumenten zelf bespeelt.

Het interview met Paul is in zijn geheel te horen op BBC Sounds.
Hier wat van de hoogtepunten:

Matt Everitt: Dit is allemaal heel onverwacht. Je bent niet zo goed in op je handen zitten, of wel? Paul McCartney: Nou, nee. Ik krijg deze ideeën en dat houdt me bezig.

Heb je deze tijd in lockdown een lange baard laten staan, zoals die op de hoes van McCartney (I)? Nee, wat ik dan doe, ik laat hem een paar weken staan tot ik het beu ben, want het gaat jeuken, dan scheer ik hem af.

Hoe was je lockdown? Het was eigenlijk best oké, want ik kwam terug van een vakantie begin dit jaar en ging naar mijn boerderij op het platteland en kwam thuis te zitten samen met mijn dochter Mary en haar gezin, dus met vier van mijn kleinkinderen. Het was heel erg leuk. Ik nam wat op (in zijn thuisstudio) en ’s avonds zag ik Mary en haar gezin. Paul vertelde dat het onverwachte samenzijn met dochter Mary en haar familie een hoogtepunt van de lockdown was.

McCartney startte met de trend voor ‘lo-fi’, DIY-albums. Heb je daar altijd een zwak voor gehad? Ja, dat gebeurde doordat ik plotseling niet meer bij de Beatles was, dus ik hoorde nergens meer bij. Dus had ik al mijn spullen, ik had een bas, ik had mijn gitaar, ik had mijn versterker. Plus: ik had een viersporenbandrecorder op de kop getikt bij EMI, wat hetzelfde apparaat was dat we met de Beatles gebruikten en ik plugde de microfoon rechtstreeks in de achterkant en dat was het.

Het wordt nu beschouwd als een klassieker, toch? Het wordt gezien als de start van het DIY- ethos voor bands. Het is grappig, tijd geeft al deze dingen een voorsprong – want in dietijd werd het ontvangen alsof het waardeloos was! Mensen hebben de neiging om er nu anders tegenaan te kijken.

Denk je dat je anders werkt wanneer je in de badkamer opneemt in plaats van in Abbey Road? Ja, dat denk ik wel. Wanneer je alleen bent kun je een idee hebben en het dan vlug gaan spelen. In tegenstelling tot met een band, dan moet je het eerst uitleggen. Soms is dat te gek … maar als je in je eentje aan het rondsnuffelen bent, dan is er dat gevoel van vrijheid.

Dit album heeft nummers uit veel verschillende periodes. Het meeste is nieuw materiaal. Er zijn een of twee nummers die ik niet had afgemaakt en omdat ik terecht kon in de studio, dacht ik “Oké, wacht effe en die dan?” Dus gebruikte ik die en dacht, oh jee.”

Je vraagt je af wat er mis mee was, of waarom je het niks vond. In sommige gevallen was de stem of tekst niet helemaal je dát, dan strip je het helemaal en denkt “Oké, laten we het helemaal anders doen.” Toen ik ze had gemaakt dacht ik “Nou, wat doe ik er nu mee?” en opeens kwam het binnen: dit is McCartney III. Je hebt het allemaal zelf gedaan, net als die andere, dus dit komt in aanmerking.

De vocalen klinken echt rauw. Bedankt. Ik heb geprobeerd ze chique te laten klinken.

Ik bedoelde dat als compliment! Weet ik, weet ik! Het was niet mijn doel om een echte plaat uit te brengen, ik probeerde maar wat. Dus denk ik dat het precies geworden is wat het is – wat inhoudt dat ik niet erg mijn best heb gedaan, behalve plezier hebben.

De toekomst van liveconcerten is onzeker op dit moment. Heb je aan de mogelijkheid gedacht dat het misschien nooit meer mogelijk is om live op te treden? Ja, zeker. Ik herinner me de laatste gig die ik deed, dat was in het Dodger stadium in LA en we hadden niet zo’n beste avond en ik dacht “oh-oh, wat als dit de laatste is geweest?” Maar het zou toch fantastisch zijn, nietwaar, om in een menigte te staan en uit je dak te gaan en weer naar een liveband te luisteren. Ik realiseerde me dat pas geleden – in plaats van de nummers doen, dat je er gewoon weer staat “Dit is te gek, toch?”

Laatste vraag: Krijgen we een McCartney IV in 2030? Geen idee. We moeten het gewoon afwachten.

(Bron: BBC.com)

(Vert: Trix van Twist)